Bost talento, ausardiaz eta arrotasunez sartu ziren Lurralde Ahaztuen ziegarik erraldoi bezain arriskutsuan. Bostek ordea heriotza aurkitu zuten nahi baino lehen.

Ez modu arranditsuz, alegia numerito egin egin gabe eta turutotsak eskatu gabe tabernariaren agurra eta bedeinkazioa jaso zute bidaia pagatu ondoren. Egia esan emakume batek ordaindu zuen, mezu bat bidaltzearen truk. Huskeria bat irabaziaren aldea noblearentzat. Egun harta erretiratu zen ohera imajinatuz bere anaiak jasotzen zuela ezkutalekuan informazioa eta irri sardonikoa egin zuen.

Sartzerakoan erne eta gogotsu zeuden konfiantzaz beterik; arduraz ematen zituzten urratsak pasabideetan barrena. Jainko zahar zizelkatuen hormetan pasabide ezkutua aurkitu ere. Sustu ederra hartu zuten lohi zikin horren txapapotearekin. Gaitzerdi! Ziegako bidelapur mafiosoak jakinaren gainean zeuden jakina. Etekin handia ateratzen baitiote Ziegaren sarrerari.

Tranpak jakinduria zorrotzez gainditu zituzten bai eta Ali Baba-ren lapurren biltokian erdi txantxa erdi «ez dkit nola surfeatzen ari naiz bortz metroko olatu hau baina tira guazen hodi azpitik iragaztera». taldeko Fanpiroak atalajei adarra jotzera iritsi zen. Airoso irten zen.

Eta hemen etenalditxoa egingo dut izan ere abilizeia handia erakusten ari ziren pertsonaiak. eta ez da gauza gutxi gero izan ere handi geratzen zitzaien auzo batean sartzen ari ziren. Baina aizu borondatean ez zen inolako pitzadurarik. Lockslyko Robin bezala menpean zituzten bi herritar salbatu zituzten eta guzti. Oooo zelako handitasuna neurrigabekoaren erakustaldia: psabidea libre izatea aski ez eta esklabu kotaduak liberatzen hasi. Berandu gabe damutuko zitzaien Alajainkoa.

Esklabu horiek azal-aldatzaile zikoitz eta zeken alaenak ziren. Libre aurkitu zuten hurrengo gelan hain benetako aurpegi errukigabeak eta haien hortz zorrotzezko aho handi eta nazkagarria erakutsi zizkieten abenturazaleei. Taldea banaturik… ezin plater atseginagoa. Ez zen geratu lepo ez izter haien azkazalek nahiz mingain moreek dastatu gabe.

Balorazioa
Beti kontatzen da garaileen historia. Egundoko zailtasunak bizi izangatik azken unea gainditzen duten heroiak. Baina zer gertatzen da bidean geratzen diren horiekin? asko eta asko ez dira goi mailara iristen. Batzuek gailurrera iritsi ez eta buelta ematen dute azken saiakera egin baino lehen eta beste batzuek azala utzita erebanderatxoa iltzatzen dute gailurrean. Gehienak ordea gogoz saiatu bai baina erdian hil. Agina berauen helburua bizitzan huts egitea zen? da? Nork imajina lezake hurrengo bihurgunean aurkituko zutela heriotza? Nik ez…
kontura arazi zidaten arte 1. mailako abenturazaleak zirela 5 mailako ziega batean!!!
ERREPARTOA:
Beñat in Inana ile ilun eta kizkurreko paladina bezala.
Txabi in Fanpiro “bizigiro” bezala.
Izaro in druida atsegina bezala.
Damijn in Azti gaztea bezala.
Izaro in halflin bizia bezala